Seyyar
satıcılar eski İstanbul sokaklarının vazgeçilmezlerinden
biriymiş. Kalaycı, macuncu, börekçi, yoğurtçu sesleriyle hayat
dolu sokaklarıyla, renkli mahalleleriyle doluymuş İstanbul. İşte
bu seyyar esnaflardan biri de manavlarmış.
Sırtlarında
taşıdıkları küfeleriyle sokakları gezerler, geldiklerini belli
etmek için de bazen maniler söylermişler. Seyyar manavlar sabah
erkenden kalkar, hale gidip küfelerini meyve ve sebzelerle doldurur,
sonra da İstanbul sokaklarını dolaşmaya başlarlarmış.
Küfeler
yaklaşık 100 kilo ağırlıkta olur, zamanla mal sattıkça
hafiflerler. Halk da bu manavları tercih ederlermiş, çünkü
fiyatları diğer manavlara göre daha uygun olurmuş. Bu manavların
giysileri de farklı olurmuş. Renkli başlıkları, alacalı
mintanları ve tozlukları ile dikkat çekerlermiş. Bazen bu
manavlar küfelerini hayvanlara da taşıtırlarmış.
Günümüzde
bu seyyar manavların izleri kalmadı bile, hatta nerdeyse mahalle
arasında manavlar bile yok oldular. Semt pazarları da kalkarsa
maalesef alışveriş merkezlerindeki sebze-meyve reyonlarına
kaldık.
0 yorum:
Yorum Gönder